'Het doseren van empathie is een secuur werkje', schreef Sander Donkers een poosje geleden in de volkskrant. Hij komt een rouwende kennis tegen, maat weet niet wie het is en waar het om gaat.

Empathie is een populair concept dat in meerdere contexten als de basis voor bevredigende tussenmenselijke relaties en verbinding wordt beschouwd.

‘Empathie is heel oud en we moeten het niet te complex maken’, aldus bioloog Frans de Waal in zijn column.

In dit artikel beschrijft de auteur coachend leiderschap, volgens hem een uitstekend kader voor zowel empathie als compassie. Hij beschrijft de ontwikkelingsweg naar dit inzicht en verduidelijkt beide begippen.

In dit artikel staat het begrip empathie centraal en beantwoorden de auteurs de vraag of empathie een ‘nice to have’ of een ‘must have’ is.

De auteurs gaan in gesprek met Ignaas Devisch, hoogleraar medische filosofie en ethiek aan de Universiteit van Gent en vooral bekend als auteur, bijvoorbeeld van Het empathisch teveel (2017).

In dit artikel beschrijft de auteur de ontwikkeling van empathische vaardigheden bij jonge kinderen.

Schaamte is een thema dat aandacht verdient, stelt de auteur. Schaamte raakt iets existentieels in ons, het is een faalervaring die onze identiteit tenietdoet.

In dit artikel beschrijft de auteur ‘empathic intervision’ als systemische methodologie om empathie in coaching en begeleiding te integreren.

In dit onderdeel van Ontmoeting vertellen begeleidingskundigen over wat hen maakte tot wie zij zijn. Via welke weg kwamen ze in het vak terecht?

‘Motiverende gespreksvoering schittert in haar eenvoud, maar er is een stevig leerproces voor nodig om het onder de knie te krijgen.

Online werken met groepen werd het afgelopen jaar normaal - we konden moeilijk anders en we leerden ermee werken. Een vraag wordt dus, naarmate meer contactbeperkingen verdwijnen, wat we mee gaan nemen naar de nieuwe tijd.

We zaten midden in de ‘intelligente lockdown’, toen ik als coördinator van dienst voor dit nummer aan het broeden was op een thema. ‘Anderhalvemetersamenleving’ was al gewoon, mondkapjes waren nog zinloos en ‘huidhonger’ deed zijn intrede.

Leren en ontwikkelen in organisaties hangt samen met wat er tussen mensen gebeurt. Onze zintuiglijke waarneming vormt een katalysator voor het verhaal dat we onszelf vertellen over de relatie met de ander en wat ons daarin te doen staat.

Mirjam Schoon beschrijft in haar column een bijzondere sessie met een cliënt.

In dit artikel verkennen de auteurs hoe lichamen in organisaties anders zouden kunnen verschijnen dan (louter) als een ‘human resource’.

Vier begeleidingskundigen met liefde voor de muzen bundelden hun krachten en maakten een expositie met schilderijen, foto’s, grafisch werk, video en ‘one minut art’.

De auteurs gaan in gesprek met Piet Weisfelt in zijn prachtig gelegen huis in het Veluwse dorp Heerde.

In dit artikel beschrijft de auteur de reactie van zijn middenrif tijdens het begeleiden van een participatief herontwerpproces als externe adviseur.

In dit artikel gaat de auteur in op zintuiglijkheid, op de manier die zij het beste kent en waar zij als professional het liefste mee werkt: vanuit de lijfelijke ervaring.