Schaamte is een thema dat aandacht verdient, stelt de auteur. Schaamte raakt iets existentieels in ons, het is een faalervaring die onze identiteit tenietdoet. Heftig is het maar het is tegelijkertijd, objectief gezien, complete onzin: dat een enkel voorval ons hele gevoel van kracht, zekerheid en ‘zijn’ onderuit kan halen. Hoe kunnen we als begeleidingskundigen schaamte ontmoeten en er vanuit empathie mee omgaan?