Leren en ontwikkelen in organisaties hangt samen met wat er tussen mensen gebeurt. Onze zintuiglijke waarneming vormt een katalysator voor het verhaal dat we onszelf vertellen over de relatie met de ander en wat ons daarin te doen staat. Als we spanning ervaren in de werkrelatie, verschuift onze aandacht van het voorliggende vraagstuk naar zelfbehoud en zelfbescherming, en staan we onbedoeld betekenisvolle samenwerking in de weg. Begeleiding is niet gericht op het voorkomen maar op het begrijpen van dit menselijke fenomeen, zodanig dat we elkaar helpen onszelf te kalmeren.