In dit artikel besteedt de auteur aandacht aan het ‘niet-weten’ in begeleidingssituaties. Dit noemt zij werken met tussentijd. Ze beschrijft wat zij verstaat onder tussentijd en welke meerwaarde die kan hebben bij complexe vraagstukken in de begeleidingssituatie. Aan de hand van een praktijkvoorbeeld laat de auteur zien hoe tussentijd ingezet kan worden in het handelingsrepertoire van de begeleidingskundige.