De eerste boeiende gedachte die De Haan naar voren brengt, is het idee dat supervisie beschouwd moet worden als een overgangsgebied dat medieert tussen werk en thuis ofwel  tussen buiten en binnen. In de uitvoering van het werk (buiten) doet de professional allerlei ervaringen op die een plaats moeten krijgen in zijn persoonlijk functioneren (binnen). Door te reflecteren op wat zich aan emoties, stagnaties, neigingen, ambities en relationele verhoudingen heeft voorgedaan in zijn beroep...