Generationele aspecten kunnen de oorzaak zijn van verschillen in leerstijl en manier van werken, en van miscommunicatie en competitie. Binnen organisaties kan dit leiden tot verminderde motivatie, afnemende productiviteit en weinig efficiëntie. In dit artikel worden twee strategieën beschreven die organisaties kunnen aanwenden om deze problemen te voorkomen dan wel op te lossen: twee vormen van transgenerationeel leren. Als eerste vorm wordt genoemd het organiseren van generationele diversiteitstrainingen waarbij gefocust wordt op het benutten van verschillen in sterkten en zwakten, motivatie en werkstijlen. Als tweede vorm wordt mentorschap beschreven als een effectieve en meer informele methode om de generatiekloof te overbruggen. Nieuwe medewerkers zouden gekoppeld moeten worden aan ervaren mentoren die hen kunnen voorzien van praktische begeleiding en ondersteuning. Deze methode leidt tot uitwisseling van kennis en vaardigheden, en stimuleert zelfreflectie bij zowel de mentor en als de jonge professional. Welke rol kunnen wij hierbij als coaches en begeleiders spelen? Ligt er een taak binnen de begeleidingskunde om organisaties te begeleiden bij het vormgeven van formele en informele vormen van transgenerationeel leren?