De ICT-ontwikkeling maakte het mogelijk steeds grotere en complexere computersystemen te bouwen. Dit leidde tot andere processen en meer geautomatiseerde schakels. Er ontstond bij multinationals een paradigma van ‘hoger, sneller en beter’. Groei, excelleren en meer waarde (geld) voor de aandeelhouder. Daar ging het om, ook voor behoud van de werkgelegenheid, want de concurrentie zat niet stil. De auteur was bijna twintig jaar onderdeel van deze ontwikkeling en had de kans om veel kennis en ervaring op te doen met het organiseren van ‘change’. Op een gegeven moment liep hij vast. De veranderinitiatieven stapelden zich op en de ene reorganisatie volgde op de andere. De menselijke maat leek er steeds minder toe te doen; economische belangen gingen boven alles. Langzamerhand drong tot hem door: ik heb iets niet goed gedaan. Maar wat was de fout?