Dit artikel is een verkenning van de toepassing van verhalen in supervisie. De auteur vertelt hoe verhalen daarbij professioneel een plek en functie kunnen hebben. In haar opleiding tot supervisor en tijdens het begeleiden van supervisanten onderzocht zij wat verhalen voor haar als professional betekenen en hoe ze kunnen bijdragen aan het proces van haar en van de ander. Het artikel besluit met een persoonlijk verhaal, over de associatieve manier waarop het tot stand kwam.