Hoop doet leven, zo luidt het spreekwoord. En ook onderzoek wijst uit dat het hebben van hoop een duidelijke, positieve bijdrage kan leveren, doordat het frustratie en wanhoop reduceert. Zou het vergroten van de mate van ervaren hoop een doel kunnen zijn in een coachtraject? Misschien vanuit de in dit artikel beschreven 'hope theory' van Snyder. Hierin wordt hoop omschreven als een positieve gemotiveerde toestand en een cognitief proces met daarin drie te onderscheiden en tegelijkertijd gerelateerde elementen: doelen stellen, routes vinden om doelen te bereiken, en motivatie en wilskracht hebben om de routes te volgen.

Dit artikel gaat zowel over de betekenis van hoop in coaching, als over 'action research' als onderzoeksmethode. Het is geschreven door een coach die in zijn ontmoetingen met zijn cliënten te maken krijgt met vraagstukken rondom hoop. Dit was voor hem de aanleiding om in zijn eigen werkpraktijk onderzoek te doen naar dit fenomeen. Als onderzoeksmethode heeft hij gekozen voor ‘action research'. Dit betekent dat hij als onderzoeker een werkelijke omgeving - een coachingsrelatie - betreedt, met als doelen het opdoen van kennis en het verbeteren van de eigen praktijk door middel van leren door actie en reflectie.

Misschien is 'action research' iets voor jou? Het gaat draarbij om door kritische reflectie proberen vast te stellen hoe jouw authentieke ervaringen je praktijk beïnvloeden en dit te laten zien door middel van onderzoek. Met andere woorden: kennis creëren door handelen in een concrete realistische context.