‘Laatst keek ik terloops uit het raam en zag in de verte helikopters hangen boven Kanaleneiland. De straat waar ik als jongen elke dag doorheen fietste, op weg naar school, was opeens veranderd in een plek des onheils. Wereldnieuws. (...) Zulk soort collectieve, fysieke onveiligheid maak ik gelukkig niet vaak mee. Veiligheid is voor mij vooral iets geestelijks tussen mensen’, zo begint de column van Harry Haakman over veiligheid in verschillende situaties.