Dit essay is een filosofische beschouwing van het begrip authenticiteit. De vraag wordt gesteld wat authenticiteit eigenlijk is. Vaak is authenticiteit gedefinieerd als het vermijden van elke vorm van conformiteit en het bekrachtigen van individualiteit. Volgens dit artikel is dit een te simpele beschrijving die voorbijgaat aan de morele kant van authenticiteit en kan leiden tot excessief individualisme.

De auteur stelt vervolgens de vraag wat het antwoord is op het tegenovergestelde van conformiteit - egoïsme - waarbij men wel de tekortkomingen van conformiteit compenseert. Haar antwoord: relationele authenticiteit. Het artikel biedt een complete beschouwing van wat er met relationele authenticiteit bedoeld wordt; interessant voor coaches en supervisoren. Het helpt nadenken over hoe je iemand uitdaagt zich te bewegen op een schaal die loopt van complete conformiteit naar excessief egoïsme. Is relationele authenticiteit wellicht de gulden middenweg?