Ons brein is kwetsbaar. Als coach word je soms bewust of plotseling geconfronteerd met psychisch ongemak, leed en pijn. Hoe ga je daarmee om? De grens tussen ondersteunen en coachen versus genezen en hulp verlenen is smal, en de gemoederen rondom dit onderwerp kunnen hoog oplopen. In dit artikel gaat de auteur op zoek naar die grens, bij collega’s en in zichzelf. Ze analyseert een drietal casussen en verwerkt de reacties uit het veld, om af te sluiten met een theoretische beschouwing.