Van Gils bespreekt The tree of knowledge van Humberto Maturana en Francisco Varela (1985), een al wat ouder werk dat niettemin blijft fascineren. De auteurs beschikken over een originele blik op de aard van levende organismen en de wereld. Wat als we helemaal geen informatie overbrengen als we communiceren? Wat als ons brein helemaal geen representaties van een wereld buiten ons bevat? Wat als liefde voor alle medemensen, dieren en planten biologisch gezien noodzakelijk is voor het voortbestaan? In deze bijdrage schetst Van Gils de hoofdlijnen van het gedachtegoed van de auteurs en licht er enkele interessante ideeën uit over het leven, gedrag, communicatie en liefde.